Bazylia (Ocimum L.) – rodzaj roślin z rodziny jasnotowatych. Liczy ok. 35 gatunków, rosnących dziko głównie w strefie tropikalnej i subtropikalnej Afryki i Azji[2]. Gatunkiem typowym jest bazylia pospolita (Ocimum basilicum L.)[3].
Ze względu na aromatyczne liście niektóre gatunki są uprawiane w wielu krajach świata, głównie jako rośliny przyprawowe i lecznicze[2]. Bazylia jest jednym z głównych składników włoskiego sosu pesto.
Jedną z najpopularniejszych odmian jest bazylia pospolita nazywana jest także wonną czy ogrodową, a nazwy te zawdzięcza silnemu aromatowi i powszechnej uprawie. Roślina na południe Europy przywędrowała z Afryki i Azji. Jej uprawa jest dość wymagająca, bo najlepiej rośnie w miejscach słonecznych i w temperaturze około 25 stopni Celsjusza. Jest bardzo wrażliwa na przymrozki, z tego powodu uprawia się ją przede wszystkim na południu naszego kontynentu, w mniejszym stopniu w jego środkowej części.
Cenne składniki, które odpowiadają za właściwości lecznicze bazylii, znajdują się przede wszystkim w jej liściach. Wśród nich olejki eteryczne (np. eugenol), które działają przeciwzapalnie.
Bazylia dostarcza również naszemu organizmowi wielu witamin. Wśród nich m.in.:
Zielona roślina jest także skarbnicą substancji mineralnych: magnezu, żelazu, wapnia czy potasu.
Bazylia pospolita w przeszłości była stosowana przede wszystkim jako lek na problemy trawienne i bóle głowy. Dziś jest dla nas przede wszystkim przyprawą, ale wykazuje właściwości:
Bazylia ma właściwości silnie aromatyzujące potrawy, więc jest doskonałym dodatkiem do dań, ale na tym nie kończy się jej zastosowanie.